Ramón Cabanillas diríxese
de novo a Enrique Peinador en febreiro de 1921:
27 de febreiro
de 1921
Sr. D. Enrique
Peinador
Querido
Enrique: Os de Vigo queren que ti e Ceferino Maestú tomedes a parte principal
na seución do Ateneo que se terá de ocupar da Editorial galega: como él está
faguendo de Alcalde e sen maneira de botar man do “presuposto do Concello” para
abrir o “capital inicial” do choyo, farano presidente e préganme che pida con
toda alma que prestes asentimento a que te nomeen vice-presidente.
O meu sentir ê
que chegóu a hora de poñelo lombo e empurrar. ¿Quen sabe? Poida que d-esta
demos no cravo e o Ateneo sexa a primeira pedra do noso resurximento.
Sempre teu, de
todo corazón,
Ramón
Cabanillas
¡TERRA A NOSA!
27 febº. 1921.
Teño no (ilexible) unha cousiña moi bonitiña:
unha cousa do Rei Arthur relacionada co Cebreiro y-o Sant Graal: será, como ti
querías, unha cousa relixiosa: inda non sei o que sairá mais o asunto e moi
fermoso.
Ceferino
Maestú Novoa (1) foi un avogado e político progresista, membro de
Izquierda Republicana, que exerceu como alcalde de Vigo entre 1920 e 1921.
Por unha carta dirixida a Enrique Peinador pola Xunta Organizadora do Ateneo de Vigo o
8 de marzo de 1921, sabemos que este aceptou decontado o cargo de
vicepresidente, tal e como lle pediu Ramón Cabanillas.
Con el fin de dar a V. Posesión del cargo para que ha
sido aclamado, esta Junta le invita a concurrir al acto que en el salón de la
sociedad “LA OLIVA”, se celebrará el próximo Jueves, a las siete y media de la
tarde.
Meses máis tarde, en maio, Cabanillas foi nomeado
presidente da sección de Literatura e
Historia do Ateneo, creado
ese mesmo ano.
Finalmente, a Editorial galega dependente da institución da que
fala Cabanillas non chegou a constituírse.
Si apareceu publicado, en cambio, o texto sobre o Santo
Graal, escrito a instancias de Vicente
Risco, quen nunha carta dirixida a Antón
Losada Diéguez – datada por Joaquim
Ventura en xaneiro de 1922 – revela a xénese do proxecto:
Eu fixen o seguinte: comprometín ó Cabanillas para que
me fixera un poema sobre cada unha destas 4 cousas: o Corno de Breogán, a
Estrela do Apóstolo, A Espada del Rei Artur e a Copa do Sant Graal, sobre as
lendas que eu fixen e que el adornará ó seu xeito. Logo eu escribirei uns
comentarios longos co obxecto de adoptarmos estas lendas e facer con elas
definitivamente o noso ciclo épico relixioso. (2)
Ao cabo, o ciclo épico-relixioso concibido por Vicente Risco e que había
contribuír á “creación dun marco simbólico que axudase ao labor do apostolado nacionalista”
(3) foi interpretado
libremente por Cabanillas, situando as lendas do ciclo artúrico en territorio
galego. Lugares como a illa de Sálvora
e o Cebreiro ficaron así asociados ao descubrimento da espada Escalibor e á lenda do Santo
Graal.O Cabaleiro do Sant-Grial, primeiro poema das sagas, apareceu en A Nosa Terra, nº 145 (01.08.1921), poucos meses despois da data en que Cabanillas redactou a carta. O texto editouse de novo no primeiro volume da revista Alborada en maio de 1922 e nas revistas La Temporada e Terra, en 1923.
Anos máis tarde, os versos foron recollidos xunto con
dúas novas sagas - A espada Escalibor e O sono
do rei Artur – no volume Na noite estrelecida,
editado por Lar en 1926 na imprenta
do balneario de Mondariz.
(1)
En xuño de
1936 aceptou o cargo de gobernador civil de Huelva e malia ter renunciado ao
posto antes do golpe de estado, foi fusilado ao comezo da sublevación polas
tropas de Regulares chegadas do Rif.
(2)
Doutrina e ritual da Moi Nobre Orde Galega do Sancto
Graal. Vicente Risco. (Ed. Joaquim Ventura).
Xunta de Galicia. Santiago de Compostela. 1999.
(3)
Xosé María Millán Otero. Citado a partir de Historia
da Literatura Galega III. Xosé Ramón Pena. Xerais. Vigo. 2016.
Ningún comentario:
Publicar un comentario