Carta de Ramón Cabanillas 3

Esta nova carta de Ramón Cabanillas non leva data, pero tanto polo contido como polo papel empregado podemos situala entre novembro e decembro de 1920.

O texto di o seguinte:

R. CABANILLAS

Querido Enrique:

Estou tolo c-o rayo das eleuciós. Con todo, intresame mais o noso choyo que os votos.

Mandoche as probas: troca o que ti vexas que gusto e sentido para elo tes abondo, e esto xa ê unha cousa tan túa com-o miña.

Unha forte aperta

Ramón

TERRA A NOSA

Cabanillas está a falar con toda probabilidade das eleccións xerais celebradas o 13 de decembro de 1920, onde foi elixido Presidente do Goberno Eduardo Dato, líder do Partido Conservador, quen había ser asasinado nun atentado anarquista en marzo de 1921.

En 1909, Cabanillas amagou con presentarse como candidato a concelleiro en Cambados e as forzas caciquís fixérono desistir. Desde entón seguiu sen moito entusiasmo as sucesivas eleccións (1). Esta actitude estremouse cando pasou a ostentar o posto de secretario no concello de Mos, tempo en que escribiu esta carta, porque a súa ideoloxía nacionalista, ademais de resultar minoritaria, non estaba ben vista entre os representantes da política tradicional.

Orixinal manuscrito de
A man de Santiña

Un dos poucos actos políticos protagonizados por Cabanillas foi a conferencia ditada o 8 de febreiro de 1919 no Círculo de Artesanos de Pontevedra baixo o título “Nacionalismo Galego”, onde fixo un repaso da historia de Galiza desde o tempo dos romanos e defendeu o uso do idioma, tanto por razóns prácticas, de utilidade, como por tributo á beleza. (2)

Xa que logo, non resulta estraño o comentario que dá inicio á nota, confesándolle a Enrique Peinador que está menos interesado nos votos ca na edición da peza dramática A man de Santiña, editada na imprenta do balneario de Mondariz o 15 de xaneiro de 1921.

Enrique Peinador gardou no seu arquivo persoal o orixinal manuscrito da peza e por medio desta carta sabemos da súa implicación persoal na edición do libro.

(1)    En 1931, non obstante, formou parte da candidatura galeguista ao congreso pola provincia de Pontevedra, malia non obter a designación como deputado.

(2)    Ramón Cabanillas. Crónica de desterros e saudades. Luís Rei. Galaxia. Vigo. 2009.