A EIREXA
PRE-ROMÁNICA DE FRANCELOS / Filgueira Valverde, Xosé
8 de febreiro de 1929
NÓS Pubricacións Galegas e Imprenta – Real, 36 – 1º, A Cruña.
8 de febreiro de 1929
NÓS Pubricacións Galegas e Imprenta – Real, 36 – 1º, A Cruña.
5 p + 2 láminas exentas ; 28 cm.
A eirexa
pre-románica de Francelos separata escrita por Xosé Filgueira Valverde para a sección de Arqueoloxía do Seminario
de Estudos Galegos foi impresa por Nós en febreiro de 1929.
A sección de Arqueoloxía e Historia da Arte do SEG foi
creada no curso 1926 baixo a dirección do arquitecto Constantino Candeira.
Entre os traballos da sección sobre arquitectura pre-románica atopamos os
estudos sobre Santa Eufemia de Ambía
(Gómez Moreno), Santa María de Mixós
(Bouza Brey, Fontes Canal e Fernández Oxea) e As Nogais (Bouza Brey).
Filgueira, un dos mozos fundadores do SEG en 1923,
conselleiro da institución e director da sección de Historia da Literatura,
preséntanos este breve traballo que tamén foi publicado integramente no número
62 da revista Nós, correspondente ao
15 de febreiro de 1929.
O autor comeza o texto xustificando os motivos da
publicación.
Con motivo da primeira
misión de estudios arqueolóxicos que organizou en Galiza a Junta para la ampliación de estudios, visitéi a eirexa de Francelos
acompañando a D. Manuel Gómez Moreno. Dende aquela visita, feita o día 12 de
agosto de 1927, vense retrasando a pubricación de unha noticia sobre tan
interesante moimento.
Francelos, segundo revela Filgueira, “tópase a dous kilómetros de Ribadavia, cara o S. perto
da carretera de Vigo e no centro do chan que chaman de Valparaíso. Provincia de
Ourense. Diócesis de Tuy”.
As primeiras referencias sobre Francelos hai que
procuralas nas lendas inscritas nas moedas visigóticas. Tamén consta a
existencia dun mosteiro bieito feminino durante os séculos IX e X. Algunhas das
pedras do vello mosteiro aparecían até hai poucos anos incrustadas nos muros da
capela segundo informa Samuel Eiján.
En 1156 a igrexa de Santa
María de Francelis foi adxudicada ao cabido de Tui por Alfonso VII. O
privilexio sería confirmado en 1279 por Alfonso X.
A eirexa de
Francelos, de pranta rectangular e pequenas proporcións (7 x 10 metros ô
exterior) non nos ofrece outro motivo de estudio que os elementos decorativos e
membros arquitectónicos que se topan na sua fachadiña, cobixada baixo un pórtico
e albeigada, en gran parte.
A porta presenta un lintel construído con doelas baixo un
arco de medio punto. Os capiteis están ornados con motivos bíblicos e sobre o
muro ábrese unha fiestra con celosía de pedra, formada por floróns de oito
pétalos e arcos de ferradura.
As trazas arquitectónicas do edificio correspóndense coa
arte asturiana antiga e permiten datalo a mediados do século IX.
(1)
Imaxe de Xosé Filgueira Valverde: filgueiravalverde.blogspot.com.es
Ningún comentario:
Publicar un comentario